Ντελάληδες της συμφοράς

Ντελάληδες της συμφοράς
δαμάστε τις κραυγές σας
δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου…
λυπηθείτε τούτο το λαό
που καθημερινά καμώνεστε
πώς υπέρμετρα αγαπάτε
και όμως
την αλήθεια δε του λέτε,
το ψέμα συνεχώς σερβίρετε
στα βούκινα του κόσμου…
το μόνο που καταφέρνετε
με τη βοά
το τρόμο να σκορπάτε,
για χάρη της πληροφόρησης
τη πληροφόρηση κτυπάτε...
αλόγιστα
το θυμό ριζώνετε
λαίμαργα με του φτωχού το κλάμα
ξεδιψάτε…
Ναι ντελάληδες της συμφοράς
ξεχνάτε
πώς είσαστε κι εσείς
μυρμήγκια που σερνόσαστε στη γή,
ποδοπατείτε
και ποδοπατιέστε…


Γιώργος Λευθέρης
16΄2΄12

Πέσιμο

Πάλι σκοντάψαμε
και πέσαμε
στο δρόμο που δε ξέραμε
γιατί ποτέ δε μάθαμε
ανήμποροι διαβάτες
όμως
πάλι θα σηκωθούμε…


10.2.12

Ο ακροβάτης

Η αδυναμία του τίποτα
χέρι χέρι πορεύεται
με τη παντοδυναμία του υπάρχω
αγωνίζονται να σταθούν μαζί
πάνω στη παγερή ισορροπία
του ακροβάτη
στο καλπασμό του έρωτα
οι μαύροι καβαλάρηδες σιωπούν
οι λευκοί μπαίνουνε στη πόλη,
μέσα στης κραιπάλης την οργή
οι σκλάβοι ξαποσταίνουν
στα κάστρα ανάβουνε φωτιές
τα τύμπανα κτυπούνε
ο ακροβάτης
πάλι σκαρφαλώνει…


Γιώργος Λευθέρης
8.2.12

Λαβύρινθος

Στο λαβύρινθο της σιωπής
έχασα τα λόγια μου
πάει καιρός που δε τα βρίσκω
αποζητώ μια θέση στη βοή
μήτε κι αυτή υπάρχει
ζήτησα απ΄το ντελάλη
να μου δώσει δανεική
μα είναι όλες πουλημένες
είναι η εποχή
που οι έμποροι
οργιάζουνε παντού
δε ξέρω
αν οι δικές μου οι φωνές
θα βρούν φωλιά
φωτιά να ζεσταθούνε
δικό μας το παζάρεμα
ξένοι είναι οι παράδες…


Γιώργος Λευθέρης
8.2.12

Ρημαγμένος βράχος

Ο βοριάς είναι σκληρός
το κύμα μεγαλώνει
ο πόνος είναι βαρύς
ο βράχος δεν αντέχει
το δάκρυ της μάνας
κατρακυλά
ο αγέρας δυναμώνει,
ξεμαλλιασμένα δυό παιδιά
αγναντεύουν τη ζωή
που μόλις έχει φύγει
της φωνάζουν να σταθεί
λίγο να περιμένει,
είναι νωρίς να κοιμηθούν
πρίν από λίγο
έχουν ξυπνήσει
τα σήμαντρα κτυπούν πιο δυνατά
τα παιδιά
πάνω στο ρημαγμένο βράχο
στέκονται ορθά
δε βλέπουν δεν ακούνε…


Γιώργος Λευθέρης
31.1.12

Το μέτρο

Τρόμαξα με το ερώτημα
αν έχω μέτρο να μετρά
τους ειλικρινείς ανθρώπους
ποιος είναι και καλά
ο σωστός και ποιος ο κατεργάρης
αν και απ΄την αρχή είναι γνωστό
πώς ο ένας τον άλλον ποδοπατεί
πρώτα
το δικό του μέτρο καταστρέφει
το δρόμο
με τις λακούβες προτιμά
τον ίσιο δε τον ξέρει
μοντέλο αλλάζει συνεχώς
εξοντώνει
αυτούς που δε μπορούν
με το δικό του μέτρο να μετρούνε
στο τέλος οι άνθρωποι
απομένουνε γυμνοί
ξεχνούν και πώς τους λένε…


Γιώργος Λευθέρης
31.1.12