Αντίκρυ στη κάλπη

Στις θυμωμένες πολιτείες
οι ντελάληδες διαλαλούν
την άχρηστη πραμάτεια
κουράστηκα να βλέπω
λαθεμένο φώς
να ακούω παραμύθια
τα κοπάδια μάταια
στις μάντρες καρτερούν
ελπίδα κάπου να σταλάξει
αφηνιασμένα τα άλογα ποδοπατούν
τη ρημαγμένη ανάσα .
όμως δε μπορεί
ύστερα από τόσο χαλασμό
στο τέλος κάτι θα αλλάξει
άγνωστο προς τα πού
όμως σίγουρα θα αλλάξει…


Γιώργος Λευθέρης
26.4.12

Χάιδεμα

Τα μάτια σου με χάιδεψαν
σαν ξαφνικά με τρόμαξαν
οι άγριες καρακάξες
το χάδι σου ήταν ζεστό
νανούρισμα η φωνή σου
τα χέρια σου μου θύμισαν
του λυτρωμού τις μέρες
τις κράτησα άγιο φυλαχτό
για τη κακιά την ώρα
τα μάτια σου αποζητώ
σαν σβήνουνε τα φώτα
μετά χαράς τους έρχονται
πλαγιάζουνε κοντά μου
μερεύουν το ταξίδι…


Γιώργος Λευθέρης
19.4.12

Το όργιο του ονείρου

Η πλημμυρίδα του κίτρινου
το πέλαγος του πράσινου
του κόκκινου το χάδι,
το νησί γεύεται λαίμαργα
τη τρέλα των χρωμάτων,
ξέπλεγα της κόρης τα μαλλιά
μαζί με τα λουλούδια
κυνηγούν την Άνοιξη
στα βουνά και τα λαγκάδια
στα Κύθηρα
κυνηγιούνται οι Θεές του έρωτα
να τα γλυκοφιλήσουν
βρίσκει επιτέλους
λύτρωση η ζωή
στο όργιο του ονείρου…


Γιωργος Λευθέρης
18.4.12

Γέλιο και κλάμα

Γέλιο και κλάμα
καλπάζουν με το ίδιο άλογο
να βρούν τον ερημίτη
τον αγκαλιάζουνε σφιχτά
για μια στιγμή
κι ύστερα πάλι φεύγουν
ο ερημίτης ούτε βιάζεται
μα ούτε και περιμένει
τους έχει ανάγκη και τους δυό
να είναι εχθροί και φίλοι,
ποίος θα κατοχέψει πιο πολύ
απ’ την αρχή αγωνίζονται
μέχρι το ταξίδι να τελειώσει…
γέλιο και κλάμα
ρέφουλα αντίθετα
φυσομανούνε βίαια
στην ίδια καταιγίδα,
κληρονομιά αμπόρεντη
που ο ερημίτης πάντα σέρνει…


Γιώργος Λευθέρης

To βάρος

Απόψε χάθηκε
κι η δική σου η κραυγή
στη μαύρη καταιγίδα
μαζί με τα σκουπίδια
μπορεί όμως και να μην έπεσε,
ο αγέρας να τη πείρε
έτσι που ήταν ελαφριά
χωρίς κανένα βάρος
και το μπουρίνι δυνατό
σάρωνε τα πάντα
σ’ αυτή τη γή
όλα κυλούν
ανάλογα το βάρος όπου έχουν
κι εσύ βάρος δεν είχες
ζούσες τελείως μοναχός
χωρίς να ξέρεις ποιος είσαι...


Γιώργος Λευθέρης
29.3.12

Ψάχνοντας για το πρόγραμμα

Ο νούς
αν και βράχος λύγiσε
το πρόγραμμα ακυρώθηκε
τίποτα σωστά δεν έγινε
το δίκτυο μπερδεύτηκε
ποιος κάνει το κουμάντο
κανένας μας δε ξέρει,
ακόμα κι αυτοί που ήξεραν
τώρα άλλο δε ξέρουν,
οι ανάγκες γιγαντώθηκαν
οι σκέψεις μηδενίστηκαν
αντικείμενο δεν υπάρχει
εγώ λέω πάντα ΝΑΙ
κι εσύ λές πάντα ΟΧΙ
κι όμως
κάτι πρέπει να είναι διαφορετικό
δε μπορεί όλα να είναι μαύρα…


Γιώργος Λευθέρης
29.3.12