Στης αστραπής το χρόνο

Κράτησα τα χέρια σου
στα χέρια μου
σμίξανε τα μάτια σου
τα μάτια μου
ένοιωσα τη ζέστα
της ζωής σου,
ξέχασα ποιος ήμουν
κι ποιά είσαι,
τρόμαξα,
κρατούσα ακόμα
τα χέρια σου
στα χέρια μου,
στης αστραπής το χρόνο…


Γιώργος Λευθέρης
30.10.12

Τα φώτα της οργής

Περιμένω ν’ ανάψουν
τα φώτα της οργής
να βρώ τη λύτρωση κρυμμένη
αν κάποιος με παρακολουθεί
ή κάποιος άλλος
μαζί μου περιμένει
όμως τα φώτα μένουνε σβηστά
αν κι όπου νάναι
ο πόλεμος αρχίζει
οι ντελάληδες βάλαν τις φωνές
αρχίσανε να κλαίνε οι μανάδες
πρέπει το μίσος να ξεριζωθεί
να σταματήσουν οι παρελάσεις
εκτός και το ανθρώπινο γένος
δε μπορεί
έτσι που είναι
σκλάβο του εαυτού του….


Γιώργος Λευθέρης
29΄10.12

Why

Before I know you
I hate you
Because your name
Before I say good morning
I said good night
I lost the light
I don’t know why…


George Leftheris
26.10.12

Ο χρόνος είναι ψέμα

Τα χρόνια είναι περιττά
0ι κτίστες δε το ξέρουν
κτίζουν οληνυχτίς
και το πρωί γκρεμίζουν,
κάποιος απ’ το γκρεμό τους φώναξε
πώς χρόνος δεν υπάρχει
ο χρόνος είναι ψέμα,
για το χατίρι της ζωής
να μην αποκοιμιέται.
Αν θέλεις νάσαι λεύτερος
χρόνια μη λογαριάζεις
χρόνια ποτέ δεν είχες…


Γιώργος Λευθέρης
24.10.12

Τα κοπάδια

Άτακτα κι ανώνυμα
τα κοπάδια τριγυρνούν
στα ξεραμένα βοσκοτόπια
αν και πεινούν
αυτά τον κόσμο κυβερνούν
οι δυνατοί τα προσκυνούνε
φοβούνται τη βοή τους
οι άγιοι τα εκμεταλλεύονται
για τη μακροημέρευση τους,
αλίμονο τα κοπάδια
ποτέ δε βγαίνουν νικητές
μα ούτε κι νικημένοι
συνέχεια κυνηγιούνται…

Γιώργος Λευθέρης

Ο κρυφός μας πειρασμός


Αγωνίζονται οι πειρασμοί
ποιός πρώτος
το παρθένο δάσος
θα κυριέψει
έχει ο καθένας τους
το δικό του μυστικό
για να μας ξεγελάσει
όσο για μας
ποτέ δε λέμε όχι
κι ας κάνουμε
τους άγιους παρέα
ο κρυφός μας πειρασμός
είναι πάντα πιο δυνατός
γιατί είναι ανθρώπινος
δικός μας…

Γιώργος Λευθέρης
22.10.12

Ο χρόνος δε μετράει

Είμαστε ένα κομμάτι
άγνωστης ύπαρξης
αποκομμένης απ’ το τίποτα
αλήθεια ποιος το έκοψε και γιατί;
Οι ζωές τσακίζονται απελπιστικά
κι απάντηση δε παίρνουν,
ελπίδα τ’ αγέννητα παιδιά
που καρτερούν
στον επόμενο μεγάλο γαλαξία,
εδώ ο γήινος χρόνος δε μετράει…


Γιώργος Λευθέρης
9.10.12

Λευτερωμένος

Μόλις το καλοσκέφτηκα
ξεπόρτισα κι αλάνεψα
τη πρώτη νύχτα ξέχασα
ποιό ήταν το όνομά μου
στη πέτρα αποκοιμήθηκα
δε ξέρω αν ξημέρωσε
ούτε με πολυνοιάζει
μια νύχτα ολομόναχος
ξεπόρτισα κι ανάλεψα
είμαι λευτερωμένος…


Γιώργος Λευθέρης
12.10. 12

Πλάνη…

Αλήθεια μπορεί να τελειώσουν
των γραφιάδων οι γραμμές
πάνω στο χαρτί ν’ αυλακώνουν;
Μπορεί να σωπάσουν
οι κάθε λογής φωνές
τα αυτιά να βασανίζουν;
Απάντηση ντελάλη δε θα βρείς
Όσο υπάρχουν άνθρωποι
στο δρόμο να πεινούν,
όσο θα πλανιόμαστε οι πολλοί
πώς είμαστε όλοι ίδιοι…


Γιώργος Λευθέρης
12.10.12