Άγνωστο...

Αιώνες προσπαθώ να βρώ
γιατί δε με γνωρίζεις,
γιατί με κοιτάς ολημερίς
κι όμως δε με βλέπεις,
με κατηγορείς
πώς είμαι λειψός
δεν είμαι άνθρωπος ακόμα,
ευτυχώς οι μισοί άνθρωποι
κοιμούνται ενωρίς
οι άλλοι ξαγρυπνούν,
όμως
όλοι μαζί πηγαίνουν,
κανείς δε ξέρει πού…


Γιώργος Λευθέρης
21.4.13

Επιτέλους

Σε νοιώθω δίπλα μου
άνθρωπε δικέ  μου,
έστω κι αν δεν είσαι,
ούτε και το ξέρεις
κι αυτό έχει σημασία,
έχει πιo γλυκάδα η ζωή
όταν κρατάς κάποιον απ΄το χέρι,
όταν νοιώθεις τη ζέστα του

άλλου χεριού
στη δική σου παλάμη να φωλιάζει,
τότε το φτάσημο τ' ονείρου έχει φτάσει,
επιτέλους
έχεις κι εσύ κάποιον  δίπλα σου να υπάρχει...
Είσαι χαρούμενη να ζείς,
ο χρόνος έιναι δικός σου...
 
 
Γιώργος Λευθέρης
23.4.13

Ξέρω!

Ξέρω πώς για πολύ
αυτό που κρατώ
δικό μου
δε θα είναι,
όμως ακόμα ξέρω
πώς τούτης της λαχτάρας
η συνταρακτική στιγμή
είναι απόλυτα δική μου!

Γιώργος Λευθέρης
6.4.13

Το καινούργιο.

Αναρωτιέμαι ποιος να υπηρετεί
την αλήθεια πιο πολύ
το χάδι ή το βλέμμα;
Το γέλιο ή το κλάμα;
Όλα φεύγουν κι έρχονται μαζί
για της στιγμής τη χάρη,
όλα για λίγο σταματούν
κι ύστερα πάλι φεύγουν,
Οι άνθρωποι όλο κάτι καινούργιο αποζητούν
και το καινούργιο πάντα φτάνει,
όχι όμως όπως εκείνοι το ζητούν
αλλά όπως εκείνο θέλει...


Γιώργος Λευθέρης
14.4.13

Μοίρα κακή

Σίγουρα είμαι
σκλάβος της σιωπής
με πρόδωσαν
τα ξοδεμένα βήματά μου,
με φοβερίζουν οι Θεοί
γιατί σε κοίταξα στα μάτια,
νοιώθω αμαρτωλός
γιατί σου χάδεψα τα χέρι,
όμως πρέπει να είναι λεύτερες
οι ανθρώπινες φωνές
να φωλιάζουν όπου θέλουν,
μοίρα κακή,
αλίμονο δεν είναι,
γι αυτό κι υποφέρουν…


Γιώργος Λευθέρης
10.4.13

Το τραίνο

Ήρθα αργά
αλλά πρόφτασα στο σταθμό
το τραίνο να σφυρίζει
το χέρι να σηκώνεις
να με χαιρετάς,
να λές πώς με γνωρίζεις
να μου δείχνεις
το δάκρυ που έχεις χάσει,
καλώς ορίζω
το τραίνο που έχει φύγει…


Γιώργος Λευθέρης
10.4.13

Σκιές

Πολλές σκιές με ακλουθούν
δε ξέρω ποια είναι η δική μου,
τη πρώτη σκιά
τη συνάντησα μικρός
τότε που η σκιά πήγαινε μπροστά
κι εγώ ακολουθούσα…
Τώρα σκιές υπάρχουνε πολλές
δύσκολα τη δική μου ξεχωρίζω,
μα αν τύχει και τη βρώ
θα είμαι απ΄τους λίγους
που το ξέρουν…


Γιώργος Λευθέρης
31.3.13

Γυρεύοντας φυγή

Σε βλέπω να έρχεσαι
πέρα απ΄τα μάτια μου
πίσω απ΄την ύπαρξή μου
σε μια άλλη συχνότητα να περπατάς
όπου Θεοί και Δαίμονες συχνάζουν
για τους ανθρώπους που δε ξέρουν…
Σε ακούω να κουβεντιάζεις
με τις θηλυκές φωνές
μεθυσμένος να χάνεσαι
γυρεύοντας φυγή,
στης ανυπομονησίας τη κατάρα,
Τελικά υποκλίνεσαι
στης ζωής το λύγισμα,
τραγουδάς ξανά
το πρώτο σου τραγούδι.
Εγώ πάντα απ΄το χέρι σε κρατώ,
άλλη επιλογή δεν έχω…


Γιώργος Λευθέρης
30.3.13