... με αφορμή τη σφαγή της Νορβηγίας
Όλα είναι πόλεμος
και αίμα
πώς το αχόρταγο εγώ μου
θα αναγνωριστεί
πώς θα φανώ κι εγώ
στο λίγο δρόμο που μου μένει
δεν έχει σημασία τι είναι αυτό
σωστό η λαθεμένο
αρκεί να φανώ
πώς είμαι εγώ που περπατώ
έστω και κολασμένος
μπορώ να σκοτώνω
χίλιους ανθρώπους τη βραδιά
δικαίωση δε βρίσκω
αν δε χορτάσω
το δικό μου το θεό
μόνο φονιάς χορταίνω
όσο για τους άλλους τους Θεούς
έχει καθένας
τους δικούς του τους πιστούς
όπου για χατίρι του σκοτώνουν
όλοι γυρεύουν λύτρωση
στου αθώου τη σφαγή
αιώνες τώρα
λύτρωση δε βρίσκουν
αλίμονο
οι άνθρωποι ζούν υπό διωγμό
κάτω από συνεχή συνωμοσία
δράκουλες και άγγελοι
χορεύουνε μαζί
γύρω απ’ το βωμό της αμαρτίας...
Γιώργος Λευθέρης
30.7.11
No comments:
Post a Comment