Λεηλασία

Πιό λίγο απ’ το τίποτα

ότι απόμεινε

απ΄του ανθρώπου το πέρασμα

οι λέξεις  ορφάνεψαν

τα νοήματα χάθηκαν

πληγωμένη η ζωή

ψάχνεται στο ξέφωτο

κλέφτες και ψεύτες

τη πολιτεία ερήμωσαν

η ελπίδα γκρεμίστηκε

τα πουλιά δεν γύρισαν…

Γιώργος Λευθέρης

18.8.11

Σκλάβα…

Σκλάβα της στράτας

μη ψάχνεσαι να βρείς

καινούργιο εραστή

στου ήλιου την ανατολή

στου φεγγαριού τη δύση

η μαγεία κρύβεται μέσα σου

στα σκόρπια βήματά σου

στις αλλόκοτες φωνές

που έρχονται

από τη πρώτη σου πατρίδα

όμως αν θέλεις

να μεθύσεις πιο πολύ

πρώτα

με της ψυχής σου τη φωτιά

στα πάνω αλώνια

να χορέψεις…

Γιώργος Λευθέρης

19.8.11

Αναγυρεμός

Άγνωστε

μακρινέ ταξιδευτή

όταν θα φτάσεις

στη χώρα του παραμυθιού

μη τρομάξεις

αν δε βρείς

ανθρώπους να σε περιμένουν

θα τους έχουν πουλήσει

οι δικοί τους πειρατές

στα σκλαβοπάζαρα των αγορών

στα μοναστήρια των Αγίων

ούτε μη κλάψεις

γιατί πουλιά δε θα πετούν

ούτε και δάση θα υπάρχουν

θα τα έχουν ρημάξει

οι πράσινοι κατακτητές

καθώς προσπαθούσαν να τα σώσουν…

όμως αν θέλεις

κι εσύ να μη χαθείς

ψάξε μονάχος σου να σταθείς

πάνω στη πέτρα τη δική σου

λεύτερος να λές

το όποιο όνομά σου….

Γιώργος Λευθέρης

10.8.11

Αποχαύνωση

Το ένα χέρι κρεμασμένο

έξω απ’τη πόρτα του οδηγού

κοροϊδεύει

το άλλο που οδηγεί

τσουλουφρίζει

την έννοια της ζωής

στα μαυρισμένα δάχτυλά του

όλα κινούνται άβουλα

στης αποχαύνωσης τη σιγή

στη λεωφόρο του θανάτου

όλα συνορεύουνε με το μηδέν

όρια ύπαρξης δεν υπάρχουν

εκτός απ’ του τσιγάρου το καπνό

το σκόνισμα του δρόμου

πάει καιρός

όπου το ένα χέρι ρέμπελο

έχει ξωμείνει μοναχό

έξω απ’ τη πόρτα

κρεμασμένο…

Γιώργος Λευθέρης

12.8.11

Η αμαρτωλή λύτρωση

... με αφορμή τη σφαγή της Νορβηγίας

Όλα είναι πόλεμος

και αίμα

πώς το αχόρταγο εγώ μου

θα αναγνωριστεί

πώς θα φανώ κι εγώ

στο λίγο δρόμο που μου μένει

δεν έχει σημασία τι είναι αυτό

σωστό η λαθεμένο

αρκεί να φανώ

πώς είμαι εγώ που περπατώ

έστω και κολασμένος

μπορώ να σκοτώνω

χίλιους ανθρώπους τη βραδιά

δικαίωση δε βρίσκω

αν δε χορτάσω

το δικό μου το θεό

μόνο φονιάς χορταίνω

όσο για τους άλλους τους Θεούς

έχει καθένας

τους δικούς του τους πιστούς

όπου για χατίρι του σκοτώνουν

όλοι γυρεύουν λύτρωση

στου αθώου τη σφαγή

αιώνες τώρα

λύτρωση δε βρίσκουν

αλίμονο

οι άνθρωποι ζούν υπό διωγμό

κάτω από συνεχή συνωμοσία

δράκουλες και άγγελοι

χορεύουνε μαζί

γύρω απ’ το βωμό της αμαρτίας...

Γιώργος Λευθέρης

30.7.11