Facebook

Μικροί μεγάλοι
ξαποστάσαμε
στο ξέγνοιαστο πεζούλι
γρήγορα "τσαντιρώσαμε"
στο απέραντο παζάρι
λύτρα δε μας γυρέψανε
μονάχα μιά σφραγίδα
με όνομα και ταξίδεμα,
δε θέλαν να μας χάσουν
χαρά μας που τους βρήκαμε
συντρόφεμα αναπάντεχο
στης μοναξιάς το κάμπο,
να δούμε τι θα κάνουμε
αν τύχει και τους χάσουμε
σε λαθεμένη ρότα...
η ζωντανή παρέα
αντάλλαγμα δεν έχει...
 
Γιώργος Λευθέρης

Αναταράξεις

Οι μούσες μπερδεύτηκαν και σώπασαν
με τους χορτάτους να πεινούν
και τους πεινασμένους να γελούνε
σταμάτησαν να τραγουδούν
δεν έχουν τι να πούνε
ο λόγος έχει στεγνώσει
οι φωτογραφίες οι πολλές
τους έκλεισαν το δρόμο.
Οι ποιητές πνιγήκανε
Στο βρώμικο ποτάμι
Οι λίγοι που επέζησαν
Πλανιόνται στο παζάρι…


Γιώργος Λευθέρης
22.12.11

To friends who watching the new coming

No body knows the way
the new coming going
can be left
can be right
can be zero
human beings
inpossible to decide
unfortunately
we following
nobody's decition.
NE'LY winds blowing strong 
all over the island today 26,12,11
any way happy  new year
suppose to come...
 
George Leftheris

Η ερημιά των δοξαριών

Ξώμειναν
χωρίς δοξάρι τα βιολιά
στο τοίχο κρεμασμένα
χαθήκανε κι οι βιολιστές
ερήμωσαν οι ορχήστρες
σώπασε της τρουμπέτας η βοή
του φλάουτου το κλάμα
της τέχνης οι περπατητές
γυμνοί γυρνούν
κλαίνε
πάνω στο αναλόγιο πεινασμένοι…
όμως το φώς αν ξαναρθεί
από αυτή την ερημιά
πάλι θα ξεκινήσει….

Γιώργος Λευθέρης
14.12.11
Από τη μεγάλη σιγή της κρίσης…

Around...

Around and around
you walking in the town
on the edge of the sound
around and around
you are alone up and down
you have been lost
in the sound
you are in  and out
of the Christmas round...
 
written by the crazy cycles
copying by Georgre Leftheris...
14.12.11
 
 

Οι δείκτες του ρολογιού

Τρόμαξα
έτσι γρήγορα που με κυνηγούν
του ρολογιού οι δείκτες
είναι αδυσώπητοι σκληροί
βιάζονται να με φτάσουν
εγώ με το νού αντιστέκομαι
αλλά με το σώμα όχι
αδύναμος παραδίνομαι
 
στης νύχτας το κατώφλι
το αύριο με το χτές
δραματικά αγωνίζονται
ψάχνουν μιά θέση να μού βρούν
ο λύχνος προτού σβήσει
όσο τα παιδιά παίζουν στην αυλή
κι εγώ μπορώ ν' ακούω...
 
Γιώργος Λευθέρης
12.12.11
 
 

Αδειο συντρόφεμα

Σε βρήκα τυχαία
κείθε που περίμενα
να ψάχνεις γιά παρέα
τα βηματά σου πάνω στη γή
είχαν πρό πολλού τελειώσει
ούτε είχε μείνει πάνω σου
τίποτα ακριβό
όλα τα είχες πουλημένα
εκτός από της μάνας σου το δάκρυ
αυτό δε το αγοράζαν...
αλλά ούτε κι εγώ
είχα τίποτα σπουδαίο
να σου δώσω
ήμουν αδειανός
στο διάβα μου
όλα τα είχα σπαταλήσει
παρηγοριά απόμεινε,
κάτι που δε το ξέρω...
 
Γιώργος Λευθέρης
12.12.11
 

Traveling

You and me
man and woman
on the same trip
with the same boat
we destroy the world
we lost the will
you and me
we create love
but we serving hate
you and me
looking for a port
the weather is bad
lifebelts are off
fortunately
some tears are on...
 
george leftheris
11.12.11
 
 

Αυταπάτη

Γκρεμισμένα κάστρα
διαφεντεύουν
τη ρημαγμένη πολιτεία
σκλάβοι κρατούν στη φυλακή
τους άλλους σκλάβους
σκλαβωμένους
λεύτεροι άνθρωποι
δεν υπάρχουν
είναι όλοι σκλαβωμένοι…
οι σκλάβοι άρχοντες
καμώνονται
πώς αυτοί τον κόσμο κυβερνούν,
πάει καιρός που είναι νυχτωμένοι,
του θάνατου πιστοί
όλοι μας τον ίδιο θεό υπηρετούμε
τον εαυτό μας κοροϊδεύουμε
πώς και καλά
ξαναχτίζουμε τα κάστρα
πώς λεύτεροι γυρνούμε…

Γιώργος Λευθέρης
8.12.11

light rain
and sunchine
my poetry going fine
blocking all the rest
of my life,
one step
before i will get off
of my "must" line...

george leftheris
4.12.11  0730hrs
 

a lie

my life
a big lie
every moment
there is a fear
to disappear
my life
a big lie
why for
is going on
still i smile...
 
george leftheris
3,12,11 0600 hrs

Αίνιγμα...

Αλήθεια γιατί δε ξέρω
αν είμαι αρσενικός
η θηλυκός μπασταρδεμένος;
γιατί επιμένω πεισματικά
στο γλυκό αμάρτημα
ηθική οντότητα να δόσω;
γιατί τη μάνα μου υποτιμώ
αφού όλα είναι δικά της;
αιώνες τώρα συνθλίβομαι
πάνω στη γή
με το  αίνιγμα υποφέρω
κι όμως το αίνιγμα είναι απλό
εγώ δε θέλω να το λύσω
είναι του πόθου η κραυγή
που ξεγελά την υπαρξή μου
εγώ αμπόρετα ακλουθώ
το πρόβλημα δικό μου...
΄
Γιώργος Λευθέρης
29.11.11
 

Γλυκιά ανηφοριά

Οπιο γλυκός ανήφορος
κρύβεται
στο γυνακείο σώμα
στις θηλυκές βουνοκορφές
στα απόκρυφα λιβάδια 
κείθε καρτερούν
προκλητικά
τους αρσενικούς επιδρομείς να επιτεθούν
τη λαχτάρα της ζωής
να ξεδιψάσουν...
αλίμονο όμως
υπάρχει και η ολέθρια κατηφοριά
η ολοκληρωτική καταστροφή
αν πάνω στο ανηφόρισμα
ο νούς με τη ντροπή
χάσουνε το δρόμο...
 
Γιώργος Λευθέρης
23.11.11
 

Το Μυστικό της θάλασσας

Κάθε κύμα και ζωή
κάθε ζωή και κύμα
την ίδια ώρα ξεκινούν
την ίδια ώρα σβήνουν
είναι του άπειρου η στιγμή
το μεγαλείο του κυμάτου
μπροστά στον ατέλειωτο ερχομό
η ανθρώπινη οντότητα
χάνει την ύπαρξή της
όμως κάτι καινούργιο γίνεται
κάτι που δε το ξέρω
το μυστικό της θάλασσας
ποτέ δε θα το μάθω…


Γιώργος Λευθέρης
22.11 .11