Γέλιο και κλάμα

Γέλιο και κλάμα
καλπάζουν με το ίδιο άλογο
να βρούν τον ερημίτη
τον αγκαλιάζουνε σφιχτά
για μια στιγμή
κι ύστερα πάλι φεύγουν
ο ερημίτης ούτε βιάζεται
μα ούτε και περιμένει
τους έχει ανάγκη και τους δυό
να είναι εχθροί και φίλοι,
ποίος θα κατοχέψει πιο πολύ
απ’ την αρχή αγωνίζονται
μέχρι το ταξίδι να τελειώσει…
γέλιο και κλάμα
ρέφουλα αντίθετα
φυσομανούνε βίαια
στην ίδια καταιγίδα,
κληρονομιά αμπόρεντη
που ο ερημίτης πάντα σέρνει…


Γιώργος Λευθέρης