Αγναντεύω κι αφουγκράζομαι
τις καταιγίδες που έρχονται
τους άρχοντες που φεύγουν
ψάχνω να βρώ
μια μικρή φωλιά
για να σταθώ
το κλάμα μου να κρύψω
γέλιο άλλο δεν έχω
το ποδοπατητό των αλόγων
με ξυπνά
το δρόμο μου χαράζει
δρόμο εγώ δε βλέπω,
πάει καιρός
που είμαι τυφλός
κάνω με τους κύκλωπες παρέα
χωρίς κύκλωπας να είμαι
υπάρχουν κύκλωπες παντού
τον κόσμο κυβερνούνε
ο κόσμος δε το ξέρει…
Γιώργος Λευθέρης
12.5.12
No comments:
Post a Comment