Ξώμεινες στη κόψη της σιωπής
ακουμπάς μετέωρος στο χάος
κρατάς στο χέρι σου ένα κερί
τη φλόγα φοβερίζεις
όλα εξαρτώνται
από το δρόμο της φυγής
που ακόμα δε τον ξέρεις.
Κουβέντες ασυνάρτητες
αγωνιούν να βρούν ζεστή φωλιά
ελπίδα να στεριώσουν
εσύ δεν έχεις άλλη επιλογή
παρά να περιμένεις
έστω και για μια στιγμή
αν θέλεις να υπάρξεις.
Γιώργος Λευθέρης
18,1,13
No comments:
Post a Comment