Από την άλλη όψη…
Ο εθνικός γονιός μας
γέρασε
δε μπορεί άλλο να μας θρέψει
το βύζαγμα το αχόρταγο
τον στράγγιξε
ο γέρος θα τελέψει…
Καυσόξυλα
της πατρίδας τα όνειρα
στο τζάκι σιγοκαίνε…
Τα νέα παιδιά
κλαίνε μοναχά
έξω απ’ τις ξένες πόρτες
ζητιανεύουν ένα χαμόγελο
μία αρχή
έναν βράχο να σταθούν
προτού παραδοθούνε…
Το φταίξιμο δικό μας
των γονιών
τα μάθαμε να κλαίνε
αντί να πολεμούν
να βρούν το μονοπάτι…
Γιώργος Λευθέρης
10.2.11
No comments:
Post a Comment