Στης ώρας το στραβοπάτημα
στης μοίρας το γραμμένο
κρύβεται η επιδρομή του έρωτα
που δε τον πολύθέλεις…
Τυφλώνει ο κεραυνός,
το νου τον κομματιάζει
παράδεισος και κόλαση μαζί
ζώνουν σφιχτά
αυτούς που έτυχε
να αγγίξουνε τη φλόγα…
Οι δείχτες του ρολογιού
μένουν παρατημένοι στην αρχή
κινούνται αργά
να ξημερώσει περιμένουν.
Όμως η «λευτεριά»
πολλές φορές αργεί
άλλες φορές
δεν έρχεται καθόλου,
κανείς δε ξέρει
πότε θα φύγει
ο δολοφόνος σκοπευτής
αν πάλι θα γυρίσει
μπορεί κι απ’άλλο δρόμο…
Γιώργος Λευθέρης
11.2.11
No comments:
Post a Comment