Σκλάβος…

Πέτρα που γεννήθηκα
σε πρόδωσα
και σένα φώς που βλέπω
ζητιάνος της παγκοσμιότητας
ξέπούλησα
ότι είχα και δεν είχα
πάνω στα πρώτα μάρμαρα
εξώμεινα
αμάζευτο κουρέλι…
τα παιδιά μου
αδίστακτα
κτίζουν τις πόρτες των σχολειών
πατρίδα άλλο δεν έχω
σκλάβος προσκυνώ
το δουλεμένο χρόνο…



Γιώργος Λευθέρης
14΄10 11

Τον δρόμο…

Επιτέλους
βρόντηξαν τα βούκινα στης προσμονής
στον παγωμένο κάμπο
μερικά χείλια γελάσανε
άλλα πολύ θυμώσανε
τα πιότερα ανασάνανε,
ο ζητιάνος στη γωνιά
θα μπορεί ξανά
να ζητιανεύει,
ο δυνατός
θα τον ορμηνεύει
πώς να ζεί
και πώς να αργοπεθαίνει,
κάτι είναι κι αυτό
από του τίποτα τη γύμνια
Έτσι κι αλλιώς
τον δρόμο τον διαλέξαμε εμείς
άλλον καλύτερο
δεν είμαστε άξιοι
να βρούμε…



Γιώργος Λευθέρης
29.10.11

Καταποντισμός

Τα απόρθητα κάστρα
γκρεμίζονται καθημερινά
από τους καιροσκόπους
αλλά και τους υποκριτές
τους χάρτινους αρχόντους
οι δάσκαλοι πρόδώσαν τα σχολειά
οι μαθητές κλειδώσανε τις πόρτες
τα γράμματα τα διδάσκουν οι κρύες μηχανές
στων καφέ μπάρ τα μοναστήρια
το αύριο δε φαίνεται πουθενά
μόνο το σήμερα γιορτάζει…


Γιώργος Λευθέρης
10.10.11

Είναι όλοι σταυρωμένοι…

Κάθετα κι οριζόντια
τούτο τον καιρό
σταυρώνονται οι ανθρώποι
κάθετα από τους ταγούς
οριζόντια από τους ίδιους
ζεστό ρέει το αίμα ολόγυρα
ο άνθρωπος πάνω στο σταυρό
αργοπεθαίνει
δεν υπάρχει ήρωας
μήτε άγιος
βοήθεια να δώσει
είναι όλοι σταυρωμένοι…


Γιώργος Λευθέρης
9.10.11

Αρχόντισσα

Αρχόντισσα
δεν είσαι αυτή που φαίνεσαι
στα κρύα πανηγύρια
ούτε η θωριά σου είναι αληθινή
γι αυτήν που σε θαυμάζουν
πίσω από την ομορφιά σου κρύβεται
ο άλλος εαυτό σου
αυτόν που πολεμάς
και πάντοτε νικιέσαι
αλίμονο
σκλάβα σέρνεσαι
του αφέντη που δε ξέρεις
δεν έχεις άλλη επιλογή
από το ριζικό σου…


Γιώργος Λευθέρης
3.10.11