Επιτέλους
βρόντηξαν τα βούκινα στης προσμονής
στον παγωμένο κάμπο
μερικά χείλια γελάσανε
άλλα πολύ θυμώσανε
τα πιότερα ανασάνανε,
ο ζητιάνος στη γωνιά
θα μπορεί ξανά
να ζητιανεύει,
ο δυνατός
θα τον ορμηνεύει
πώς να ζεί
και πώς να αργοπεθαίνει,
κάτι είναι κι αυτό
από του τίποτα τη γύμνια
Έτσι κι αλλιώς
τον δρόμο τον διαλέξαμε εμείς
άλλον καλύτερο
δεν είμαστε άξιοι
να βρούμε…
Γιώργος Λευθέρης
29.10.11
No comments:
Post a Comment