Το ριζικό της πέτρας

Λίμπερα όντα
περιπλανιόμαστε εδώ κι εκεί
με περιουσία το όνομά μας
ριζώνομε παράδοση
όπου ακουμπούν τα βήματά μας
εξαφανίζομε το φώς
αν τύχει κι είναι ξένο…
Αιώνες τώρα
πάνω στο βράχο το καυτό
τη ρότα πελεκούμε
εκείνη σε πείσμα μας
πάντα η ίδια μένει,
γεννοβολά ελληνόπουλα
άσκεπτα κείνα
τη μάννα τους σκοτώνουν
ξαφνιάζονται με της φυλής την επιβίωση
αυτοί που δε μας ξέρουν…
είναι της κατάρας η ευχή
του Θεού το άλλο χέρι
να συνταυλούν στο τζάκι την αυγή
η σπίθα να μη σβήσει…
για εξήγηση μη ψάχνεις,
είναι της πέτρας το ριζικό
ποτέ να μην αλλάζει…


Γιώργος Λευθέρης

17.3.12