Διχασμός…

Όσο τα χρόνια βιάζονται
στα πέτρινα αλώνια
τόσο πιο πολύ σφαζόμαστε
να βρούμε τα’ όνομά μας
ούτε ακόμη ξέρουμε
αν είμαστε όλοι ίδιοι…
Ποδοπατούμε
τις θηλυκές φωνές
κι ας της ζωής το μυστικό
αυτές το κουβαλούνε.
Το διχασμένο είναι μας
τρέφουν τα βήματά μας
μόνο το ερωτικό τραγούδημα
ξορκίζει τη κατάρα…


Γιώργος Λευθέρης
27.9.12