Τίποτα

Στον ανύπαρκτο χρόνο μου
φώλιασα
τη ρέμπελη σκέψη μου
γύρισα στα κουρασμένα ξημερώματα
κι αγνάντεψα τα σύννεφα που φεύγανε,
δεν άκουσα
γιατί δε φώναξες
πλανιέμαι λεύτερος στον κάμπο
γυρεύω το τίποτα
και ξαφνικά γύρισα
εκεί που δε περίμενα .
είμαστε όλοι ευχαριστημένοι,
ακόμα και το τίποτα…


Γιώργος Λευθέρης
23’9.12