'Oσο κι αν φαίνονται κουρασμένοι οι καιροί κι άδεια τα μπαλκόνια όσο κι αν τα μαντάτα φτάνουν μαύρα καθημερινά γιά στείρες εποχές κι ανθρώπους κοιμισμένους ευτυχώς πάντα υπάρχουνε κι οι μαχητές που κόντρα στο μπουρίνι κυνηγούνε το ψηλό κλαδί να χτίσουνε ελπίδα παλεύουν να κρατήσουνε το κεφάλι τους έξω απ' το νερό ν'ακούσουν το τραγούδι με υπομονή μας δείχνουνε το δρόμο... Αφιερωμένο στην Αντωνία Χλαμπέα. Γιώργος Λευθέρης 12,12,010
No comments:
Post a Comment