Όταν προχτές σ’ αντάμωσα
ξέχασα ποίος είσαι
μου είχες πεί ένα όνομα
το άφησα στο δρόμο
σημασία δε του έδωσα
δε το χρειαζόμουν
όταν σε ξανασυνάντησα
πάλι σε ξαναρώτησα
μου είπες πώς δε ξέρεις
ψεύτικο ήταν τα’ όνομα
χάθηκε στα σκουπίδια…
Καλά του λέω δε νοιάζεσαι
κάποιος κι εσύ να είσαι;
Όχι μου απαντάς
δεν έχω ;ανάγκη ονόματα
ποτέ δε λέω αλήθεια
ψέματα λέω συνέχεια
ψέματα και ακούω
τα λόγια ξευτελίστηκαν
δεν έχουν πιά αξία….
Γιώργος Λευθέρης
8΄5.11
No comments:
Post a Comment