Αναζήτηση

Όλο και πιο πολύ
αφουγκράζονται οι καιροί
τις φοβισμένες μπόρες
ψάχνουν να βρούν τα χνάρια τους
αυτά που
έχουν χάσει
αυτά που είναι κλειστά στη φυλακή
αυτά που λεύτερα γυρνούν
πέρα στα γκρίζα αλώνια…
όμως μη νοιάζεσαι
σαν σταματήσει η βροχή
κι οι κεραυνοί σωπάσουν
σαν το ουράνιο τόξο ξαναφανεί
στου κάμπου τη μαυρίλα
ρώτησε τη μάνα σου
που πάς
μονάχα εκείνη ξέρει
όλοι οι άλλοι σε γελούν
ακόμα κι ο εαυτός σου…


Γιώργος Λευθέρης
6.1.12