Τυχερός
που βρήκα το πατέρα μου
στη γωνιά να περιμένει
ν’ αναγνωρίζει
τη στάμπα του
πάνω στο μέτωπό μου
να στεριώσει τα πρώτα μου βήματα
στα χνάρια τα δικά του
να με φυλάξει απ’ τους ληστές
που καρτερούν στη στράτα
να συντροφέψει τη μάνα μου
μονάχη να μην είναι…
τυχερός
που η μάνα μου δε λύγισε
κι έμεινε δική μου μάνα…
Γιώργος Λευθέρης
19.1.12
No comments:
Post a Comment