Συνέλαβα το βλέμμα σου
στο άπειρο να κοιτάζει
ήταν έξω απ’ το παρών
ταξίδευε στο κάπου,
είχες ξεχάσει
πώς είσαι εδώ
έμεινες ακίνητος
στο πετρωμένο χρόνο,
εγώ υποτίθεται
ακόμα ζωντανός
φοβάμαι μή ξυπνήσεις ,ξαφνιαστείς
και γκρεμιστείς στο τώρα… δε βλέπω πουθενά
μα ούτε και σκοτάδι
όλα έχουνε χαθεί
δε ξέρω τα μάτια σου που είναι,
μπορεί τούτη την ώρα
πίσω να γυρνούν
να ψάχνουν να σε βρούνε…
Γιώργος Λευθέρης
25.2.13
No comments:
Post a Comment