Αδελφέ
αγωνίζεσαι να κρατηθείς
πάνω στο τεντωμένο το σχοινί
με κίνδυνο να πέσεις
και όμως δε σε νοιάζει
αρκεί να μείνεις όρθιος,
πάνω απ’ το γκρεμό να περπατήσεις…
Εγώ στην άλλη άκρη του σχοινιού
σε βλέπω και φοβάμαι
σου έβαλα μιά φωνή
μέσα απ’ το φαράγγι
δε ξέρω αν την άκουσες,
ήταν αληθινή,
σου είπα να προσέχεις…
Αδελφέ άθελά μας,
κρατά ο ένας του άλλου το σχοινί
όπως μας παρήγγειλε η μάνα…
Δε ξέρω αν το θυμάσαι…
Γιώργος Λευθέρης
1.3.11
No comments:
Post a Comment