Έλληνες ασκέρι λύμπερο στο κάμπο
κυνηγούν και κυνηγιούνται
δίχως μαντρώματα κα δρόμους
πατρίδα ο εαυτός τους
σκοπός
το παραμύθι…
Η ζωή τους μηδενίζεται άδικα
κάθε στιγμή
όπου στραφείς κι όπου διαβείς
από μηχανές κι από ανθρώπους
όσο για τη γή που κατοικούν
τη καταστρέφουν καθημερινά
κι αν τύχει βολικά
τη ξεπουλούν
στης «λαϊκής» το πανηγύρι…
δάσκαλοι σχολειά
παπάδες εκκλησιές
αλώθηκαν από τους «εξουσιαστές»
πρόδωσαν την Ελλάδα
οσο για την οικογένεια
φυλλορροεί κι αυτή
στης ξενικής συνήθειας το κατάντη…
Έλληνες ασκέρι λύμπερο στο κάμπο
ψάχνουν να βρούν παρηγοριά
στους ξένους καιροσκόπους
χωρίς οι ίδιοι να νοιάζονται
για το δικό τους το καλύβι
γιατί έτσι έμαθαν
με δανικά να ζούνε…
και βροντερά να διαλαλούν
πώς για το κακό
οι ίδιοι
σε τίποτα δε φταίνε…
Αλίμονο οι Έλληνες ξεχάστηκαν
δε βλέπουν δεν ακούνε…
Όμως Έλληνα
δεν ήρε η συντέλεια του κόσμου
αρκεί να το πιστέψεις
πώς μπορείς
μη περιμένεις πιά
κανένας να σε σώσει…
και μη ξεχνάς
πώς όλους τους πρόδωσες
κι εσύ
και όλοι σε προδώσαν…
Από εδώ και εμπρός
Η «μπάλα είναι δική σου»
Γιώργος Λευθέρης
6΄1΄11…
