Δεν έχει
φράχτες κι όρια
η επόμενη κακή στιγμή
ούτε του ρολογιού τους δείκτες
ακλουθά
ο χρόνος δε τη νοιάζει
ερχεται μοναχή
κι απρόσκλητη
μπαίνει στο σπίτι ελεύθερα
Από όποια πόρτα θέλει
κοιμάται με όποιον θέλει
χωρίς ν’ακούει
το θρήνο κανενός
γιατί αυτιά δεν έχει…
ενα χατίρι κάνει μοναχά
στους δύστυχους ανθρώπους
δε τούς κτυπά τη καμπάνα
από πρίν
κι αυτούς τους παίρνει ο ύπνος…
Ευτυχώς
γιατί ο φόβος θα ήταν αβάσταχτος
ζωή δεν θα υπήρχε…
Γιώργος Λευθέρης
17.1.11
0700hrs
No comments:
Post a Comment