η υπομονή
μπροστά στο παγερό υπολογιστή
τη λευτεριά της περιμένει…
Τα δάκτυλα
πάνω στα [πλήκτρα αδημονούν
τα μάτια έχουν στεγνώσει
οι σκλάβοι μάταια ψάχνουνε να βρούν
το λίγο φώς
στο απέραντο σκοτάδι…
Η οθόνη είναι τυφλά
Λευκή
τα σήματα τρελά
Δε πειθαρχούνε
Οι άνθρωποι βιάζονται
να φύγουν και να ρθούν
με της μηχανής τα δεκανίκια…
Κανείς δε ξέρει
πόσο θα αντέξει η μηχανή
το νού να κυνηγά
και πάντα να κερδίζει
μπορεί κάποια στιγμή
στο ολέθριο αυτό κυνηγητό
να «χάσει το παιχνίδι»
το νού να μη τον φτάνει
τότε θα αρχίσουν όλα απ’την αρχή
ο νούς
θα κυνηγά τη μηχανή
κι όποιος όποιονε
αφανίσει…
Εκτός και αποφασίσει ο Θεός
να κατεβεί στη γή
με τον δικό του υπολογιστή
να βάλει τάξη στους ανθρώπους…
Γιώργος Λευθέρης
18΄1΄11
No comments:
Post a Comment