Σταλαχτές έρχονται
οι ώρες του μεσονυχτιού
στο παραμύθι να φωλιάσουν,
βαριοί οι κτύποι
το χρόνο ξεγυμνώνουν οληνυχτίς
χτίζουν τις πέτρες της αναμονής
βοηθούν να ξημερώσει…
Τον αργό βηματισμό του εκκρεμές
τον ακούω από παιδί
στην άδεια σάλα του σπιτιού μας,
μου θυμίζει αυτούς που φύγανε απ’ το χορό
με το τελευταίο κτύπο του ρολογιού
λίγο προτού να σταματήσει…
Η ζωή όμως δε τέλειωσε
τα βήματα ξανάρθαν,
ξαναμπήκαν στο χορό
το εκκρεμές ξανακτυπάει…
Γιώργος Λευθέρης
28.3.11
No comments:
Post a Comment