Τα βήματα η τα πράγματα
χλευάζουν πιο πολύ
τη προδομένη υπαρξή μου;
Τα χνάρια μου
πάνω στη λάσπη
ζωγραφίζουν καθημερινά
τη τραγική φιγούρα της ζωής μου
γυμνή κι ανήμπορη
σέρνεται
μπροστά στα αμάζευτα σκουπίδια.
δύο τρείς σημαίες υψώθηκαν
γρήγορα ξεσκίστηκαν
γίνηκαν κι αυτές σκουπίδια
οι άρχοντες του δρόμου δε φοβήθηκαν
όπως ελπίζανε οι σκλάβοι.
ο ήλιος δεν ανέβηκε
πιο πάνω απ’ τους ανθρώπους.
Γιώργος Λευθέρης
19.4.11
No comments:
Post a Comment